Een kloosterleven gericht op God
Pierjasi en gastblogger Thirza
Ik las laatst de uitspraak “Als we erg vergeestelijkt worden, verliezen wij de wereld” van Inayat Kahn, de oprichter van de internationale soefi orde. Dat deed me denken aan een aura-reading van een kloosterleven die ik enkele maanden geleden heb gegeven.
Figuur: Afbeelding van een nonnenklooster (Schlehdorf)
De readee (degene die een aura-reading krijgt) was een jonge vrouw, die ik al eerder readingen had gegeven.
Verzwakte aura
Ik zag tijdens de reading hoe de bovenkant van haar aura verzwakt was waardoor ze gevoeliger was voor een onwelkome geest die haar stoorde. De storende geest was in haar aura zichtbaar als een donkere wazige strook vanaf haar rechteroor schuin naar boven naar haar aurawand. De geest die daar zat veroorzaakte ook vervelende geluidssensaties en veroorzaakte een drukkend gevoel op haar energie. De geest kwam ‘binnen’ op een angstgevoel over wat mensen zeggen over dingen die ze wel of niet doet. Toen dit duidelijk was en uitgesproken, kon de geest worden verwijderd. Pas tijdens het verdere verloop van de reading werd duidelijk wat de oorzaak van de aurazwakte was. Een vorig leven kwam naar voren van een vrouwelijke incarnatie die graag bij God wilde zijn. Een leven uit de middeleeuwen waarschijnlijk uit het toenmalige Frankrijk.
Kerkje spelen
Als kind was dit leven al bezig met bidden en God vragen of haar wensen verhoord konden worden. In haar jeugd speelde het kerkelijke een grote rol. Ze speelde als kind met andere kinderen ‘kerkje’, en deed dat heel serieus. Het was eigenlijk geen spel meer voor haar maar iets dat echt was, terwijl het voor de andere kinderen vooral een spelletje was. Haar droom in dat leven was “als ik maar tot God bidt komt alles wel goed!”
Ik zag in de reading dat de hang naar het bereiken van het goddelijke, samenhing met Oosterse levens die ze daarvoor gehad had en waar een grote nadruk op het spirituele was gelegd.
Tijdens haar opvoeding was ze een devoot meisje dat regelmatig uit eigen beweging ging bidden. Het idee vormt zich steeds meer in haar, dat dat bidden de enige weg was naar geluk. Mannen zijn wel geïnteresseerd in haar als partner maar ze denkt dat is ‘niet des Gods’ en gaat niet op hun avances in. Ze wilde naar het klooster.
Naar het klooster
Voor de ouders was het helemaal niet de bedoeling dat ze naar het klooster ging. Er komen gesprekken met de pastoor en de pastoor zegt dat als ze naar het klooster gaat, de goddelijke zegen ook op hen zal rusten. Met pijn in het hart laten de ouders hun dochter naar het klooster gaan. Dat betekende dat ze geen kleinkinderen zouden krijgen.
In het klooster doet ze geloften van trouw en kuisheid. In het begin verlangt ze af en toe nog terug naar het leven bij haar ouders maar de kloosterdiscipline krijgt steeds meer de overhand. Ze keert zich steeds meer van de wereld af om helemaal door gebed en meditatie op te gaan in het goddelijke. De kloosterdiscipline werkt bij haar dubbel hard door, waardoor ze steeds meer gaat bidden. “Ze bidt heel wat af” vinden haar medezusters.
Versterving
Ze wilde in gebed en meditatie opgaan in het goddelijke en helemaal loskomen van het aardse. Ze wilde alles geven om zich aan het goddelijke te kunnen overgeven: helemaal opgaan in het bidden en contact maken met het goddelijke licht. Ze krijgt op een bepaald moment ook de gedachte aan versterving. Het langzaam afscheid nemen van eten en drinken en opgaan in het goddelijke licht, met een gevoel van “dan ben ik er en ben ik bevrijd”. Dat brengt ze ook in de praktijk. Ze gaat steeds minder eten en drinken waardoor haar lichaam begon te verzwakken. Op een keer werd het ook wat donker om haar heen met gedachtes als “Is dit wel goed? Doe ik hier wel goed aan? Moet ik me niet meer op het aardse leven richten? Ben ik wel goed bezig?” Maar, bedenkt ze, “dit is een verleiding van de duivel en ik moet volhouden” en dat doet ze ook. Ze heeft een sterke wil en ze focust op het goddelijke licht in haar, het licht van haar godsvonk. Uiteindelijk overlijdt ze rondom haar veertigste levensjaar door uitputting van haar lichaam.
Terugblik op haar leven
Haar geest verlaat haar lichaam en als ze terugkijkt op haar leven schrikt ze, want ze ziet dat ze zich vreselijk vergist heeft. Het leven van de mens is helemaal niet bedoeld om van weg te vluchten. Ze ziet dat het juist de bedoeling is volop in het leven te staan en bijvoorbeeld kinderen te krijgen en het goddelijke door te geven. Ze beseft dat het de bedoeling is het goddelijke in het aardse leven naar voren te laten komen. Ze krijgt beelden van een jongen die ze in haar jeugd best wel aardig vond en die haar ook leuk vond. Misschien een gemiste kans realiseert ze zich nu.
Ze beseft ook dat ze de tendenties van dit kloosterleven moet overwinnen zoals de hang naar versterving en het opgaan in het goddelijke los van het aardse leven. Ze beseft dat het de bedoeling is vol aan het leven te gaan deelnemen met al zijn ups-and-downs.
Haar geforceerde afscheid van het leven betekende ook dat ze een metafysische connectie houdt met haar fysieke lichaam waarvan ze ontbinding bewust meemaakt, een nare ervaring. Pas later komt ze vrij van haar fysieke lichaam.
Loskomen van beperkingen
Bij de reading wordt zichtbaar dat er na dit vorige leven, nog een ander leven is geweest waarin ze heeft moeten worstelen met zichzelf om niet weer naar het klooster te gaan. Ze moest de hang naar ascese en versterving overwinnen en zich met haar kwaliteiten op het aardse richten om te proberen het innerlijk licht via zichzelf op aarde te brengen.
Het kloosterleven heeft ook gedrukt op haar huidige leven: de beperkingen die het haar gevoelsmatig heeft opgelegd, het worstelen met de grenzen van haar huidige leven en het weinig ontmoeten van nieuwe mensen. Net of er een neiging was in dit leven om zichzelf in te perken die ze moest overwinnen. In haar eigen woorden: “kleiner te leven dan goed is”.
Healing
De readee had de problematiek van dit vorig leven voldoende doorgewerkt. Daardoor kon de energie ervan door een hierop gerichte healing ontladen en in balans gebracht worden. Daarbij gingen in haar lijf verschillende plekken ontspannen zoals in haar buik bij haar eierstokken omdat ze seksualiteit in dat vorige leven had weggedrukt. Ook achterin haar keel gaat het beter doorstromen. Er kwam gevoelsmatig meer ruimte voor haar vrouw-zijn in dit leven, omdat de inperking uit dat vorige leven was opgelost. De readee zei me dat “het voelt alsof een soort zwaarte wegvalt, dat er een velletje van me afvalt”.
Bij de healing herstelde ook de aurazwakte zich die in het begin van de reading naar voren was gekomen. Bij een volgende reading bleek deze aurazwakte volledig te zijn opgelost.
[Met toestemming van de readee staat dit verslag op dit blog.]
Naschrift: innerlijk licht laten doorstralen naar het aardse
Dit vorig leven staat niet alleen. Keer of keer zie ik in aura-readingen dat bij levens die spiritueel gericht zijn, op dat gebied weliswaar grote vorderingen kunnen worden gemaakt maar als dat betekent dat het aardse wordt veronachtzaamd of zelfs wordt verstoten dat gevolgen heeft voor daarop volgende levens. Daarin moet het contact met het aardse juist worden hersteld. De uitdaging is dan om het bewustzijn van het eigen innerlijk licht door te laten stralen in al het denken, voelen en handelen. Geen geringe opdracht!